Ολοκληρώθηκε το πρώτο major της χρονιάς στη Doha με τους πρωταθλητές Coello/Tapia να δείχνουν ότι δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να τους εκθρονίσει φέτος αφού όταν είναι και οι δύο υγιείς ο ανταγωνισμός εξανεμίζεται.
Πριν μπούμε στα αγωνιστικά, αξίζει να κάνουμε μια αναφορά στις δηλώσεις του Tapia ο οποίος έδωσε κάποιες πληροφορίες σχετικά με τον τραυματισμό που τον ταλαιπόρησε. Συγκεκριμένα είχε μερική ρήξη συνδέσμου στο 4ο δάκτυλο του δεξιού του χεριού την οποία αποκόμισε από τον τελικό του Riyadh με αποτέλεσμα να πρέπει να το κρατήσει ακινητοποιημένο για 3 βδομάδες. Στο Miami είπε ο φόβος δεν του επέτρεψε να παίξει καλά ενώ στο Santiago είπε απλά ότι δέχτηκαν μία σφαλιάρα, αν και φάνηκε ότι και εκεί ήταν μακρία από τα υψηλά στάνταρ απόδοσης του.
Στη Doha βέβαια δήλωσε ότι ήταν 100% έτοιμος και το αποτέλεσμα φάνηκε με τον τίτλο του MVP στον τελικό, αν και προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι ακόμα στο τοπ επίπεδο που τον έχουμε συνηθίσει. Σε κάθε περίπτωση το σημαντικό είναι ότι είναι πίσω υγιής και έτοιμος να υπερασπιστεί τον τίτλο μαζί με τον Coello.
Στο αγωνιστικό τώρα, ελλείψει Lebron/Stupa είδαμε Navvaro/Bergammini να φτάνουν μέχρι τα ημιτελικά κερδίζοντας τους Di Nenno/Garrido και να χάνουν δύσκολα από Chingotto/Galan, είδαμε Yanguas/Nieto να φτάνουν για ακόμα μία φορά στα ημιτελικά και να χάνουν εύκολα από Coello/Tapia, δείχνοντας ότι αυτό είναι μάλλον το ταβάνι τους, είδαμε Libaak/Tello σε κατάσταση αποσύνθεσης αφού σίγουρα με αυτά που προηγήθηκαν τα πράγματα ήταν δύσκολα μεταξύ τους, και είδαμε και Di Nenno/Garrido να δείχνουν ότι δεν είναι για πολλά και δικαιολογημένα έφτασαν στο “διαζύγιο”.
Από τα πιο σημαντικά που είδαμε όμως ήταν η ρεβανς του Santiago μεταξύ Coello/Tapia και Cardona/Augsburger, εκεί που οι Carburger είχαν κερδίσει κατά κράτος τους πρωταθλητές, βάζοντας τους από νωρίς σε πίεση στο major. Η μάχη και πάλι ήταν εκπληκτική αλλά οι πρωταθλητές με ένα break σε κάθε σετ στο τέλος κατάφεραν να κερδίσουν με 2-0 και να πάρουν το αίμα τους πίσω.
Στον τελικό τώρα, το πρώτο σετ ήταν αμφίρροπο και κρίθηκε στο tie break. Οι Chingotto/Galan ξεκίνησαν πολύ δυνατά κάνοντας και break αλλά στη συνέχεια οι πρωταθλητές ισορρόπησαν και αφού πήραν πίσω το break έστειλαν το σετ στο tie break όπου κέρδισαν με 7-5. Στο δεύτερο σετ τα πράγματα ήταν ευκολότερα για τους πρωταθλητές αφού με διπλό break καθάρισαν το σετ με 6-2 κατακτόντας έτσι το πρώτο major της χρονιά και επιστρέφοντας στην κορυφή της βαθμολογίας.
Κλείνοντας με τους άντρες θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στον Galan ο οποίος σίγουρα δεν παίζει στα επίπεδα που τον είχαμε συνηθίσει επί κυριαρχίας με τον Lebron, ακόμα και τους πρώτους μήνες της συνεργασίας του με τον Chingotto. Δεν είναι μόνο η αγωνιστική του εικόνα (καλός σίγουρα αλλά όχι top level) αλλά και ψυχολογικά δείχνει επηρεασμένος με πολλά νεύρα μέσα στους αγώνες που πιστεύω προκύπτουν από την αδυναμία να ανταποκριθούν στα μεγάλα παιχνίδια. Προσωπική άποψη, θα (ξανά)πω ότι χρείαζεται τον δικό του Coello ο οποίος θα μπορέσει να πάρει το παιχνίδι πάνω του σε διάφορα σημεία και να κερδίσει πόντους.
Στις γυναίκες τώρα, φαίνεται ότι έχουμε αλλαγή σκηνικού αφού οι Triay/Brea δείχνουν ότι κυριαρχούν επί των Josemaria/Sanchez. Η Triay φαίνεται ότι έχει βρει στο πρόσωπο της Brea αυτό που της έλειπε (και δε μπορούσε να της προσφέρει η άπειρη Fernandez) και προς τος παρόν δείχνουν ανίκητες. Οι πρωταθλήτριες Josemaria/Sanchez σίγουρα δεν είναι στο επίπεδο που τις έχουμε συνηθίσει και περιμένουμε κάποια βελτίωση σύντομα. Είμαστε ακόμα πολύ νωρίς στη σεζόν και πολλά μπορούν να αλλάξουν αλλά προς το παρόν φαίνεται ότι η κυριαρχία των Josemaria/Sanchez βρίσκεται υπό αμφισβήτηση.
Απαντήσεις πάντως θα πάρουμε σύντομα αφού η σεζόν συνεχίζεται με το Brussels P2 να ξεκινάει αυτή τη βδομάδα και όλα τα μεγάλα ονόματα να δίνουν κανονικά το παρόν τους μετά τα γεγονότα σε Gijon και Cancun. Αναμένουμε επίσης να δούμε πως θα παρουσιαστούν τα νέα ζευγάρια (Di Nenno/Tello και Libaak/Garrido) καθώς επίσης και η προσωρινή συνεργασία του Lebron με τον Ruiz αφού υπενθυμίζουμε ότι ο Stupaczuk είναι εκτός λόγω τραυματισμού.
