Ξεκίνησε η τελευταία διοργάνωση της χρονιάς με τους 16 καλύτερους σε άντρες και γυναίκες να συμμετέχουν σε ένα μίνι τουρνουά στη Βαρκελώνη. Ενώ στους άντρες όλοι ήταν με τα προκαθορισμένα ζευγάρια από τη σεζόν, στις γυναίκες είχαμε δυστυχώς τον τραυματισμό της Bea Gonzalez στον τελικό του Μιλάνου όπου και αποχώρησε με αποτέλεσμα η Delfi Brea να βρεθεί στο τουρνουά χώρις το ζευγάρι της και να ενώσει τις δυνάμεις της με την Veronica Virseda η οποία επίσης μπήκε στη διοργάνωση χωρίς παρτενέρ.
Στα προημιτελικά της πρώτης μέρας δεν είχαμε κάποια έκπληξη αφού τόσο οι Lebron – Di Nenno όσο και οι Coello – Tapia δεν δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα απέναντι στους Bergamini – Garrido και Cardona – Navvaro αντίστοιχα ενώ παρομοίως και στις γυναίκες τo φαβορί Josemaria – Sanchez πέρασαν σχετικά εύκολα ενώ σε μια αμφίρροπη μάχη οι Salazar – Castello υπέταξαν τις Ortega – Araujo.
Τη δεύτερη μέρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά αφού στους άντρες είχαμε δύο εκπλήξεις! Αν και η νίκη των Sanz – Nieto επί των Yanguas – Stupaczuk κανονικά δε θα αποτελούσε έκπληξη, αφού και τα δύο ζευγάρια είναι πάνω κάτω στο ίδιο επίπεδο, οι εμφανίσεις των Yanguas – Stupa στις τελευταίες διοργανώσεις έδειξαν ότι θα μπορούσαν να θεωρηθούν το μεγάλο φαβορί στον συγκεκριμένο αγώνα. Ένα συγκλονιστικό αγώνα τελικά που κράτησε σχεδόν 3 ώρες!
Στο άλλο ζευγάρι όμως είχαμε όντως τη μεγάλη έκπληξη αφού οι Edu Alonso – Momo Gonzalez άφησαν εκτός διοργάνωσης τους εκ των φαβορί, Chingotto – Galan! Το ζευγάρι Edu – Momo έχω να ομολογήσω ότι είναι από τα αγαπημένα μου και καθαρά λόγω συγκυριών δεν είχαν κάποια διάκριση στις τελευταίες διοργανώσεις. Ο Edu για εμένα αποτελέι έναν από τους καλύτερους δεξιόχειρες που παίζουν στη δεξιά πλευρά ενώ και ο Momo είναι ένας πολύ τίμιος επιθετικός παίκτης. Σίγουρα ο ημιτελικός απέναντι στους Sanz – Nieto αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον!
Όσον αφορά το άλλο ζευγάρι, όσο και αν ο αποκλεισμός τους Chingalan αποτελεί έκπληξη, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα! Τους τελευταίους μήνες είναι πολύ πίσω από τα στάνταρ που μας είχαν συνηθίσει στο πρώτο μισό της χρονιάς. Κυρίως ο Galan ο οποίος δεν είναι καθόλου καλά πνευματικά αφού υποπίπτει σε αρκετά λάθη. Θα επαναλάβω ότι ο τερματισμός της συνεργασίας με τον Lebron στην αρχή της χρονιάς ήταν (αγωνιστικά τουλάχιστον) λανθασμένη επιλογή. Όσο καλοί και αν είναι παίκτες όπως οι Chingotto, Di Nenno και Bergamini θα τολμήσω να πω ότι το ύψος αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα στο padel.
Τέλος στις γυναίκες οι Triay – Fernandez και Brea – Virseda πέρασαν στα ημιτελικά και αναμένουμε ένα αμφίρροπο μεταξύ τους αγώνα με φόντο το μεγάλο τελικό. Σίγουρα η έλληψη χημείας μεταξύ Brea και Virseda αποτελεί ένα μεγάλο μειονέκτημα για αυτές αλλά έχουμε δει και στο παρελθόν την Brea (η οποία έχει βρεθεί πολλές φορές σε αυτή τη θέση λόγω της κατάστασης της Bea) να κάνει καλούς αγώνες με “άγνωστες” σχετικά παρτενές, όπως η Andrea Ustero.
Μπορείτε να βρείτε εδώ τα στιγμιότυπα από όλους τους αγώνες.
